1)عمل آوری رطوبتی: سه راه کلی و راه های بینابین و ترکیبی برای عمل آوری رطوبتی وجود دارد
آبرسانی مستقیم یا غرقاب کرن، برکه سازی، آب پاشی و اسپری کردن آب و ایجاد بخار و غبار آب در محیط .
استفاده از پوشش های خیس و جاذب آب به منظورجلوگیری از آبرسانی مداوم و خشک و تر شدن سطح بتن و جلوگیری از تبخیر سریع آب این پوششها عبارتند از: گونی چتائی، حصیر، کاه و پوشال، ماسه نرم، خاک غیر مضر و مواد مشابه.
2)عمل آوری حرارتی (پروراندن): در این نوع عمل آوری می توان با روش های مختلف محیط بتن را گرم نمود به هرحال در این حالت باید مراقب بود تا بتن خشک نگردد و دارای رطوبت کافی باقی بماند.
سوزاندن مواد سوختی مختلف و گرمایش محیط از جمله روش های پروراندن است بهرحال گازهای ناشی از سوختن مواد مختلف نباید با بتن جوان در تماس قرار بگیرد این روش خشک شدگی سطح بتن را افزایش می دهد.
استفاده از بخاری برقی و المنت های برقی در بتن و گرم کردن فضای اطراف بتن و استفاده از تشعشع این بخاری ها، این روش احتمال خشک شدگی را افزایش می دهد استفاده از نیروی برق با آمپر بالا و ولتاژ کم برای گرم کردن قالب فلزی و میلگردهای بتن که به ویژه در مناطق خیلی سرد کاربرد دارد.
استفاده از لامپ های مادون قرمز که می تواند خشک شدگی را به وجود آورد استفاده از بخار با فشار معمولی آتمسفر که روش مناسبی است استفاده از بخار با فشار زیاد که برای این منظور به اتوکلاو احتیاج است و بر کیفیت بتن اثر نامطلوب باقی می گذارد و باید تدابیر خاصی را برای بتن اندیشید .
استفاده از عایق سازی اطراف بتن برای حفظ گرمای موجود و گرمای حاصله از هیدراسیون سیمان به کمک پشم شیشه، پشم سنگ، چوب، پوشال، کاه، یونولیت.
