تاریخچه بتن
بنیان گذار شیوه مدرن استفاده از بتن را می توان مهندسی انگلیسی جان اسمیتون دانست.
جان اسمیتون بین سال های 1756 و 1759 میلادی برای نخستین بار به استفاده از لایم هیدرولیک و نیز سنگریزه و آجر خرد شده به عنوان سنگ دانه روی آورد.
این روند در سال 1824 میلادی با معرفی سیمان پورتلند توسط جوزف آسپدین تکمیل شد.
سیمان پورتلند که مهمترین دلیل نام گذاری آن شباهت بسیارش به صخره های جزیره پورتلند انگلستان بود از این رو امروزه ویلیام آسپدین به عنوان مخترع سیمان پورتلند مدرن شناخته می شود.
همچنین در سال 1817 یک فرانسوی به نام ویکا از طریقی علمی اصول شیمیایی سیمان ها را مطالعه کرد و قواعدی برای تهیه آن مشخص نمود.
ابداعات علمی ویکا نشان داد که ازاختلاط سیمان سنگدانه ها (شن و ماسه) و آب ماده ای به دست می آید که قابل ریختن در قالب است سخت می شود. این مخلوط سفت شده بتن نام گرفت.
